Hè?? Ik ga dat echt niet doen!!
Niet nog meer verplichtingen!!
Dat is precies wat ik dacht toen ik kennis maakte met een mindfulnesstraining.
Teleurstelling met een hoofdletter T. Al jaren hoor ik mindfulness gonzen in de wandelgangen. Van yogastudios tot kantoor. Richard Branson die niet meer zonder kan. Google die haar medewerkers iedere 6 maanden een keuze laat maken uit het grote meditatie aanbod van mindfulness. Het is zelfs zo populair dat de wetenschap van de psychologie en neurologie zich waagt aan steeds meer onderzoek naar de effecten van mindfulness.
Een onderzoek: Monniken die veel mediteren worden in MRI’s bekeken en vergeleken met het brein van een gemiddelde burger (zou ik kunnen zijn J). Uitkomsten: “mediteren (lees: mindfulness) zorgt voor nieuwe verbindingen in het brein. Het parasympatisch systeem wordt geactiveerd en het effect daarvan is rust. En nog veel meer van dit soort moois: het geeft meer tijd, meer creativiteit, meer empathie naar anderen (partner en ook collega’s J). Kortom, klinkt toch superaantrekkelijk.
Maar toch… toen ik voor het eerst de 8-weekse training bezocht en de weken erna, had ik het té druk (vond ik zelf). Ik moest minimaal 45 minuten per dag vrijmaken voor mindfulness, buiten de training zelf….. “Ja dat ga ik echt niet doen, hier kom ik niet voor, niet nog meer verplichtingen”.
Maar wat wil je als je een vaardigheid onder de knie wilt krijgen. Niets leren met niets doen. En tja, autorijden moet je ook oefenen, net zoals fietsen of je toets voor wiskunde.
Met enige tegenzin hield ik het vol. Mijn nieuwsgierigheid won het. En hé, ik wilde toch rust in mijn hoofd ervaren, minder stressgevoel!?
Na een paar maanden en na het afronden van mijn training ging ik door. Ik ben zo blij doorgezet te hebben, tegenwoordig zo goed als iedere dag mediteer ik, of doe ik een aandacht oefening zoals ik de meditaties zelf noem. Het heeft in mijn leven een plek gekregen, net als sporten, eten en drinken.
En inderdaad, het geeft ruimte, ik denk na voordat ik mijn oude vertrouwde reactie geef op frustratie of boosheid (hierover in een volgende blog), angst of ik mediteer als ik bang ben voor wat komen gaat als er zoiets heerst als een pandemie.
Niet iedere meditatie hoeft lang te zijn, Één minuut kan al voldoende zijn als het zo uitkomt. Een eerste hulp tip:
- Sluit je ogen
- Voel je voeten op de grond
- Voel je billen op de stoel
- Adem in en uit
- Blijf hier een minuut
Iets meer gevorderde tip:
- Sluit je ogen. Adem een aantal keren in en uit.
- Verplaats de aandacht nu naar:
“Welke gedachte denk ik?”….. (neem hier een moment voor)
“Welk gevoel heb ik op dit moment?”….. (neem hier een moment voor)
“Waar in mijn lijf resoneert dit?”…… (neem hier een moment voor)
Kom terug naar de ademhaling en breidt de aandacht uit naar de ruimte waarin je bent, hoor de geluiden, merk aanwezigheid van anderen en op je ogen weer.
Hoe voelt dat?